Description:

'Ik ben zo terug,' zei ze. 'Even wat water drinken.' Ze liep weg in de richting van de keuken. Montalbano wist niet waarom of hoe, maar plotseling stond hij op en rende naar de keuken. Ze was er niet. Hij keek over de balkonrailing naar beneden. Het pleintje voor de garages werd verlicht door een lantarentje. Maar zelfs bij dat zwakke licht zag hij een soort zwarte zak bewegingloos op de grond liggen.Angelo Pardo zit in een fauteuil op zijn dakterras, met zijn broek open. Dood, door zijn linkeroog geschoten. Angelo's zuster is ontroostbaar; zijn mooie vriendin, die in een dure auto rondrijdt, volstrekt niet. Beiden vertellen niet altijd de waarheid.Montalbano vraagt zich af: word ik oud? Waarom stond zijn broek open? En hoe komt een artsenbezoeker aan het geld om zijn vriendin kostbare cadeaus te geven?