Description:

Geweld is niet altijd het antwoord op geweld. In Kinderen van de geest wordt de planeet Lusitania bedreigd met vernietiging door een giga-bom, de Kleine Dokter. Vernietiging van de planeet wordt onvermijdelijk geacht door het Gesternteparlement, omdat de mensen er besmet zijn door een niet te bestrijden Descolada-virus. Ender, voor diegenen die hem nog niet kennen, is de man die als kind in een oorlogssimulatiespel zelf de Kleine Dokter heeft ingezet om een wereld met “kruiperds” te vernietigen, en zo de mensheid te redden. Dat het geen spel was, en door zijn inzet een echte wereld aan stukken geschoten werd, hoorde hij pas achteraf. Hij was de held die het heelal bevrijd had van de kruiperds, maar z'n verdere leven door mocht met een enorm schuldcomplex. In samenwerking met de “zwermkoningin”, een niet-humanoide intelligentie, heeft hij een virtuele vrouw gecreëerd, die gevoed wordt door het universumwijde computernetwerk. Zij kan, door een gedachte, in geen tijd mensen en dingen verplaatsen van “Binnen” naar “Buiten” ons heelal, en weer terug naar “Binnen”, waardoor effectief verplaatsing over lichtjaren mogelijk is. In datzelfde “Buiten” bevinden zich alle niet gebonden aiúa's, geesten die nog niet door een intelligentie geroepen zijn. Daar konden Ender Wiggin en Miro Ribeira hun geesteskinderen maken, Peter en de jonge Valentine Wiggin, en een jonge Miro Ribeira. Aan deze op wonderlijke wijze gecreëerde individuen is de taak, de dreigende vernietiging van Lusitania en het uitschakelen van Jane tegen te gaan. En laten we ook niet vergeten, dat de Descoladores, de scheppers van dat virus, een halt moet worden toegeroepen. Moet er soms nog een planeet naar de filistijnen worden geschoten? Tekst: Han Pronker