Het laatste oudejaar van de mensheid - VerhalenbundelIn deze bundel verhalen laat Ammaniti zien wat zijn taal- en stijlbeheersing en verbeelding vermogen. Of het nu gaat om een volledig uit de hand gelopen oudejaarsviering in het titelverhaal, de psyche van een seriemoordernares in Ik droom van je, vol angst, de opwaardering van de middelmaat in De zoöloog, van deze en de andere verhalen druipt het vertelplezier, de inventiviteit, de humor, het gevoel voor groteske en absurditeit.De verhalen omspannen allerlei genres, van komedie tot detective, van horror tot raamvertelling, en spelen met voorbeelden uit de literatuurgeschiedenis en moderne beeldcultuur, zoals Faust en Popeye, Poe en Tarantino. Maar altijd gaat een scherpe waarneming van de werkelijkheid samen met een ongebreidelde fantasie, zodat in het meeslepende proza van Ammaniti zelfs de dood verandert in een sprankelend spektakel.
Het laatste oudejaar van de mensheid - Verhaal uit de eerder verschenen verhalenbundel met dezelfde titel
'Bij kilometerpaal twaalf van de via Cassia, op nummer 1043, bevindt zich het Woonpark van de Eilanden. Niet ver van het centrum van Rome (slechts een kwartiertje met de auto!) is het ideaal voor iedereen die in de stad werkt en wenst te leven in een oase van exclusieve rust en vrede'Uit: de reclamefolder van 'Woonpark van de Eilanden'
Rome, 31 december 1999. In de stad, maar ook in het 'Woonpark van de Eilanden' bereiden alle inwoners zich voor op de laatste nacht van het millennium: een vrouw is van plan wraak te nemen op haar overspelige echtgenoot en diens vriendin, twee vrienden besluiten niet geheel vrij van dope de avond door te brengen, een advocaat bestelt een dominatrix om zich flink te laten vernederen, een muzikant wil vrede sluiten met zijn ex-vrouw, een opa besluit zijn kleinzoon te demonstreren hoe je een vuurpijl met militaire precisie kunt richten op de vijand, een stel op hol geslagen hooligans bezoekt onuitgenodigd een feestje, een gigolo verwent een gravin op leeftijd, een vrouw die into new age is, nodigt mannelijk gezelschap uitHet laatste oudejaar van de mensheid is geschreven als een Tarantino-film: rauw, flitsend, gestileerd, heftig, humoristisch en ontnuchterend. Ammaniti is een virtuoze verteller die met één pennenstreek een karakter neerzet, situaties schildert die zowel absurd als herkenbaar zijn en die alle verhalen van alle personages met elkaar weet te verbinden.De laatste avond van het millennium wordt een avond die iedereen zich zeker zal kunnen herinneren in het volgende millennium, en met de rust en vrede in het woonpark is het om twaalf uur 's nachts dan ook snel gedaan
Description:
Het laatste oudejaar van de mensheid - VerhalenbundelIn deze bundel verhalen laat Ammaniti zien wat zijn taal- en stijlbeheersing en verbeelding vermogen. Of het nu gaat om een volledig uit de hand gelopen oudejaarsviering in het titelverhaal, de psyche van een seriemoordernares in Ik droom van je, vol angst, de opwaardering van de middelmaat in De zoöloog, van deze en de andere verhalen druipt het vertelplezier, de inventiviteit, de humor, het gevoel voor groteske en absurditeit.De verhalen omspannen allerlei genres, van komedie tot detective, van horror tot raamvertelling, en spelen met voorbeelden uit de literatuurgeschiedenis en moderne beeldcultuur, zoals Faust en Popeye, Poe en Tarantino. Maar altijd gaat een scherpe waarneming van de werkelijkheid samen met een ongebreidelde fantasie, zodat in het meeslepende proza van Ammaniti zelfs de dood verandert in een sprankelend spektakel. Het laatste oudejaar van de mensheid - Verhaal uit de eerder verschenen verhalenbundel met dezelfde titel 'Bij kilometerpaal twaalf van de via Cassia, op nummer 1043, bevindt zich het Woonpark van de Eilanden. Niet ver van het centrum van Rome (slechts een kwartiertje met de auto!) is het ideaal voor iedereen die in de stad werkt en wenst te leven in een oase van exclusieve rust en vrede'Uit: de reclamefolder van 'Woonpark van de Eilanden' Rome, 31 december 1999. In de stad, maar ook in het 'Woonpark van de Eilanden' bereiden alle inwoners zich voor op de laatste nacht van het millennium: een vrouw is van plan wraak te nemen op haar overspelige echtgenoot en diens vriendin, twee vrienden besluiten niet geheel vrij van dope de avond door te brengen, een advocaat bestelt een dominatrix om zich flink te laten vernederen, een muzikant wil vrede sluiten met zijn ex-vrouw, een opa besluit zijn kleinzoon te demonstreren hoe je een vuurpijl met militaire precisie kunt richten op de vijand, een stel op hol geslagen hooligans bezoekt onuitgenodigd een feestje, een gigolo verwent een gravin op leeftijd, een vrouw die into new age is, nodigt mannelijk gezelschap uitHet laatste oudejaar van de mensheid is geschreven als een Tarantino-film: rauw, flitsend, gestileerd, heftig, humoristisch en ontnuchterend. Ammaniti is een virtuoze verteller die met één pennenstreek een karakter neerzet, situaties schildert die zowel absurd als herkenbaar zijn en die alle verhalen van alle personages met elkaar weet te verbinden.De laatste avond van het millennium wordt een avond die iedereen zich zeker zal kunnen herinneren in het volgende millennium, en met de rust en vrede in het woonpark is het om twaalf uur 's nachts dan ook snel gedaan