In 1990 kwam het boek De Ondergang van Nederland, geschreven door ene Mohamed Rasoel, op eens uit de lucht vallen. Terwijl in het boek er gewaarschuwd werd over de problemen met de islam in Nederland, was er vrijwel direct twijfel over de identiteit van de schrijver. De taal was namelijk van te hoog niveau; het moest een bekende schrijven zijn, en niet degene die het boek naar voren bracht, Rasoel dus.

Ondertussen werd er meer over het inmiddels verboden boek geschreven en besproken in kranten en op tv dan over welke ander onderwerp dan ook, terwijl Jan Lenferink van RUR een poging waagde om Rasoel te ontmaskeren door zijn Palestijnse sjaal van zijn gezicht te trekken.

Jaren later deed taal hoogleraar Teun van Dijk nog een grondig onderzoek naar de afkomst van de tekst, en kwam hij tot de conclusie dat de schrijver niemand minder dan Gerrit Komrij moest zijn, en schreef zelfs een boek erover. Van zijn kant schreef Gerrit ook een boek waarin hij zijn betrokkenheid ontkende, en daagde hij Teun voor de rechter.

Uiteindelijk bleef het nog altijd onduidelijk wie het boek daadwerkelijk had geschreven.

De PVV pleitte zelfs in de Tweede Kamer voor dat het boek verspreid werd op alle middelbare scholen. Dit is het betreffende boek.